Denize dökülen bir pınar gibi,

Ne olduysa o kırmızı monttan sonra oldu, demiştik biz uzun süre.

Hayatını alt üst ettin, demişlerdi onlarda.

Hayatımın altından cennet suları akıyormuş meğer, kurak bir toprak üstünde yaşarken bundan haberdar değildim.

Bu yıl yeni bir yaş aldım, onbir kilo verdim, hayatımda ilk kez bu yıl gittim lunaparka. 

İnsanlar eksilttim hayatımdan -yeni insanlara yer açtım-

Çok ağladım, çok yürüdüm, çok yazdım.

Gün doğumlarını yakaladım.

Yağmurlu günlerde şemsiye taşımaktan hiç haz duymuyorum ama ilk kez şemsiyem ile yürüdüm yağmurda.

Saçlarım çok uzadı, bir iki tel beyazım bile çıktı. 

Kafamın içi aylarca susmadı, 

Hem çok konuştum hem hiçbir şey anlatmadım insanlara.

Bu yılın kahrını da neşesini de en çok iş arkadaşlarımla bölüştüm. Ne kadar ağladıysam o kadar güldüm. Öyle ki artık ağlanacak şeylere de gülüyoruz.

- ve oldukça yüksek ses çıkartarak çalıştığım için üzgünüm, bu da bir çeşit terapi oldu bana -

Ankara'ya bu yıl da gidemedim.

Taşa döndüm zannederken kalbimde çiçekler açtı, 

Çok sevdim, çok sevildim.

Çiçeklerle doldu kucağım, en çok kimden çiçek almak istediysem o kişiden çiçekler aldım. 

Şükür etme alışkanlığı kazandım yeniden. Sahip olduğum aileye, eşe, dosta şükrettim sonra bedenimin her parçasına ve her sabah aynı rutine uyanmanın mucizevi şükrüne inandım.

Kucaklaşmalar yaşadım, kavuşmalar yaşamayı bekledim.

Yüzlerce türkü dinledim, bambaşka insanlardan bambaşka ezgiler keşfettim. 

Bu yıl ilk kez geçmişi değil; ne getireceğini bilmediğim halde, güzelliğine inandığım bir geleceği özledim.

Evet benim imkanım olsaydı bende kendime güzel bir geçmiş almak isterdim. Baktığımda burulmakla kalmıyor, sanki yüreğim ortadan ikiye ayrılıyor gibi hissediyorum. Ama olsun yine de güzel bir gelecek düşlememe engel olacak güçte değil. Çünkü tüm bu acılar, bu pişmanlıklar, bu yalnızlıklar beni ben olmaktan ötesine taşıdı. 

Yaralarım.. yıllarca bedenimle bütünleşmiş yaralarım bile sonunda beni terk ettiler. Çünkü güzelliğine inandığım bir sevgi iyileştirebilirdi ancak beni.

İmkansız bir hayal gibiydi, gerçek oldu. 

Çiçek açtım, ışık saçtım, olduğum en iyi halimle tanıştım. 

Bahaneler sevgisi yetmeyenler içinmiş, öğrendim.

Biliyorum her şey iyi olacak, iyi olacağız.




Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Kanadın da kaderi kırılmak,

Tanıdığım bir ağaç var,