Pınar Aydın

 Aynalar vardı, baktığımda yüzümün yansımasını göremediğim. Aslını isterseniz buraya hoş cümleler yazmaya gelmedim. Odamda bir ayna var. Bakıyorum da görmek istediğim yansıma tam olarak bu değil.  Aynalı odalar, yaldızlı geceler, ışıklı evler değil bu,  bu karanlık Yusuf'un kuyusunun karanlığı. Umut etmek kulun işi ve dilerim ki Tanrı herkesi kendi kuyusundan kurtarsın.  Işığını kaybedene ışık tutsun, gam çekene güller dersin, yalnızlıktan kavrulana kalabalık sular bahşetsin.  Herkesin iyiliğini ve güzelliğini istemek bahçemize bereket versin ve Tanrı beni göğsüne bassın. Birazcık saçlarımı sevsin. " Benim de burada bir yerim var " diyeyim. Sığınmak, anlaşılmak için okyanuslarda kulaç atmak zorunda kalmayayım. Tanrı sadece beni göğsünde uyutsun ve yaralarıma dokunsun ve şafinlerin şifasını kabuklu yaralarıma sürsün.  Ben onun kuluyum, kölesiyim  Kusurluyum, acizim,  Tanrı beni bağrına bassın, Aynalarla aramızdaki husumeti yok etsin. Bağrımı delip ...

Adını bilmediğimiz dağların eteklerinde açıyor sümbüller, Ve derman dağıtıyor Lokman hekim Bu yerler, bu gökler  Ucun bucağına erişilmemiş denizler bir oluyor da bir gece vakti bir masanın başında bir araya geliyorlar sanki  İçime sığdırdığım dünyada daha neler mümkün, bir bilseniz  Parmaklarımı boya kutularına batırsam ve sıvası dökülmüş duvarlarını boyasam bu kimsesiz sokakların  Her renk bir ışık hüzmesi olup içime aksa Göğsümü parçalayıp çıksa kanatlarım, sarsam sarmalasam kendimi  Buradayım , diye el sallasam turna kuşlarına  Heybelerine dileklerimi bağlasam  Onlar ki semada süzülürler, durup yorulmadan - hem kim bilir belki Tanrının sarmaşıklarına da takılırlar - Ben, dünya bize rağmen gösterişli bir güzelliğe sahip derdim. Varlığa ve yokluğa ve yeşilin, sarının, morun dünya üzerinde var olduğu binbir çeşit tonuna, ve kötülerin kuytularda iyileri boğmaya çalıştığı düzenin taş aralarından boy veren tek bir yonca dalına. Belki de şükür ederdim. U...