İç Konuşmaları -VI
Sabahın dördünde uykumdan uyanıp dinlediğim o şiir, kör karanlıkta gözümü bile zor açıyorken duymaya ihtiyaç duyduğum o şiir, Anlaşılmayı ve normal karşılanmayı beklemediğim o an, Absürt ve gizemli olanı içimde normal kıldığım ve halimden memnun olduğum, bu benim kendi hazinem Ama, Ama biz gurbetin insanlarıyız. Yazıdan anlamak yazgımızın temeli. Gurbet türkülerinin sözlerini inci gibi dizmek ardı sıra, hep bir pencere pervazı hep bir kapı eşiği.. hâlbuki yolu belli izi belli - hoş gidemedikten sonra avucunun içi olsa memleket ne fayda- Yerine, yurduna kavuşsaydı insan hiç medet umar mıydı duyacağı bir çift sözden? Anlaşılması zor bir insan olmanın yükünü anlam aramayan ne bilsin. Bunlar kuru sözlerin mübalağa dolu hissiyatları. Birbirimize hiç benzemiyoruz. Birbirimize ne kadar da benziyoruz. Aynı şeyleri hissedip farklı cümlelerle aynı dili konuşur mu insan? Konuşamaz deme. Bazen aynı şeyleri hissedip farklı cümlelerle susar da insan. Belli bir eşikten geçip d...