Aynadaki Akis
Oturup yaz demişti bana, Bir başkası okuduğunu anlasın diye değil üstelik! Bir kez olsun kendi saçlarını okşamayı öğrenebil diye. Bu hayatta tanıdığım en acımasız kişiler yine ta kendisi insanın. Yani nasıl olur da bu ömrü kendisi dışında bir varoluşa adayarak yaşamayı seçer kişi? Hem sonra ne oluyor biliyor musunuz; siz kendi omzunuzu öpmediğiniz müddetçe kimse de gelip sizi omuzlarının üzerinde taşımıyor. Geç kalmaktan korkarsan geç kalırsın, yalnız olmaktan korkarsan yalnız. Ama mutsuz olmaktan korkmak bir yerde bırakıyor peşini. Çünkü tam manası ile hiçbir zaman mutlu olmayacağını kabul edeceğin bir hayat birikimi elde ettikten sonra, konunun asla mutlulukla ilgili olmadığını anlıyorsun. Yıllarımı "mutsuz ölmek istemiyorum" diyerek geçirdim. Ve günün sonunda mutsuz uykulara bırakarak kendimi! Ama şimdi ne önemi var ki! Ha şen kahkahalar atarak bitir bu günü, ha bekleyerek. Bir şekilde bitecek, bitecek ki yeniden başlayabilmek mümkün olabilsin. Sürekli aray...